Dag 6 - wandelen en skiën in Tirol

Ahum..ahum..ahum….. Aan allen die deze blog lezen…. Proficiat!!

Aan allen die deze blog niet lezen…… euhm?? Ook proficiat!! J

Deze ochtend aten we lekkere koffiekoeken met chocolade en pistoletjes als ontbijt. Dat smaakte heerlijk!

We kleedden ons warm aan en gingen op de parking staan, zodat de bus ons kon oppikken om naar de Jochelspitze te gaan…

We wachtten en wachtten.. en wachtten en wachtten… en toen wachtten we nog een beetje langer… 

Maar geen bus te zien.. helaas… ze waren ons vergeten L L L L L L L L L L L L

Maar we hebben dan eens een belletje gedaan naar Jeka en geregeld dat we morgennamiddag toch nog naar de Jochelspitze kunnen gaan. Want zoiets willen we écht niet missen!

In de plaats van de Jochelspitze hebben we dan een mooie wandeling gemaakt naar de voederplaats. Het was wel een hele steile wandeling! We hebben nogal gezweet hoor! Maar hoe hoger we op de berg gingen, hoe mooier het uitzicht werd en dat gaf ons telkens weer moed om verder te gaan.

We zagen in de verte de skipiste liggen, we zagen de weide waar we sneeuwspelen gedaan hadden, we zagen kabbelende beekjes met reuzengrote ijspegels langs de rand en nog zoveel meer!

Na een lange, vermoeiende, maar prachtige wandeling kwamen we aan bij de voederplaats. Er waren geen dieren te zien, want we hadden precies een beetje te veel lawaai gemaakt…

Maar plots…..

Op ongeveer 10 meter van ons zagen we een echte gems staan! Plots werd het muisstil en alle kinderen hielden hun adem in om het dier niet te laten schrikken. Het beestje keek ons nieuwsgierig aan, snuffelde nog even in het rond en stapte dan langzaam naar boven, tot aan de weg waar we net op gestapt hadden. We ademden weer even in, het hertje keek nog even naar ons en sprong dan de berg op, helemaal tot boven, tot het verdween tussen de dennenbomen.

Waauw!! Amaaaazing!

We hoorden ook nog allerlei vogels, maar zagen verder geen dieren meer. We zijn wel nog even stilletjes blijven zitten, maar zagen - buiten de sporen in de sneeuw - geen dieren meer.

Toen zijn we begonnen aan de lange afdaling naar beneden. Dat ging al een pak sneller als daarnet.

Eenmaal terug in ons huisje aangekomen aten we soep soep soep met sliertjes… Gevolgd door  spaghettiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii met cheeeeeeeeeese en als dessert een appel en/of banaan.

Daarna trokken we met z’n allen naar de skipiste voor een nieuwe les. Ook deze keer ging het supergoed. We werden wel een beetje nat want het regende… De temperatuur is dan ook gestegen van -14° (enkele dagen geleden) naar +10°.

Na de skiles gingen we douchen, ons dagboek schrijven en eten.

Na het avondeten gingen we eindelijk naar de tiroleravond, waar we al zoooo lang naar uitkeken!

Vanavond hebben we echt iets geleerd over de cultuur van Tirol. Het was een keitof optreden, met allerlei Oostenrijkse liedjes, speciale kledij, de typische volksdansen, enzovoort.

Er werden bomen omgehakt, mensen onderste boven gehouden,… Ook zagen we de echte “billenkletsers”! Haha, wat hebben we gelachen!

De ambiance zat er meteen in! We hebben zelf heel hard meegezongen, meegeklapt en zelfs meegedanst!

Natuurlijk kregen we ook allemaal een drankje om onze stem te smeren, want dat was nodig!

Rond 22u30 waren we terug thuis. Moe, maar voldaan kropen we ons bedje in. Wat was het weer een fantastische dag, die we nooit zullen vergeten!

Tot morgen!